sobota, 31 grudnia 2011

Karty na stół

CYKL: "HERCULES POIROT" (TOM 15)

 

Dobra intryga. Mimo, że domyślałam się kto jest mordercą (ponieważ widziałam wcześniej film wystarczającą ilość razy żeby zapamiętać kto zabił) to i tak podczas czytania miałam pod koniec wątpliwości czy dobrze obstawiałam mordercę.
Właśnie od filmu "Karty na stół" z serii Poirot zaczęła się moja przygoda z kryminałami Christie (w wersji filmowej) co sprawiło, że się zainteresowałam też przeczytaniem jej książek.
Co się tyczy książki: bardzo fajny początek oraz pierwsze przesłuchania podejrzanych. W połowie akcja nieco zwalnia, przyspiesza jednak pod koniec. Warto przeczytać, bo to jeden z ciekawszych tytułów autorki.
 
 
Data przeczytania: 30-12-2011 (od: 21-12-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

czwartek, 22 grudnia 2011

Blondynka w Amazonii

Ta niewielkich rozmiarów książeczka potrafi zainteresować. Autorka opisuje swoją wyprawę do Amazonii. Pisze w sposób ciekawy czasem z zabawna nutką. Jest to jedna z serii "Dzienników z podróży" i przypuszczam, że inne są równie ciekawe.
Polecam tym, którzy chcą przenieść się wraz z autorką do amazońskiej głuszy, "posłuchać ciszy", dowiedzieć się jak przebiega życie w indiańskim obozie, jakie są przysmaki tamtejszej ludności oraz jakie niebezpieczeństwa niesie za sobą zarówno ląd, jak i rzeka Amazonka.
Przy tej pozycji nie można się nudzić. Czyta się szybko i aż żal, że to już koniec podróży. Za to ma się chęć na "wyruszenie w kolejną przygodę".
 
 
Data przeczytania: 21-12-2011 (od: 17-12-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

sobota, 17 grudnia 2011

Droga do przebaczenia

Przejmująca opowieść o rodzinnej tragedii. Dziesięcioletni syn państwa Learnerów ginie w wypadku samochodowym. Mężczyzna, który potrącił go na jezdni ucieka z miejsca wypadku.

Co by było gdyby...? Takie pytanie sobie zadawałam podczas lektury tej książki. Co by było gdyby mecz się nie odbył? Co by było gdyby Ethan nie zatrzymał się na stacji benzynowej tylko pojechał prosto do domu? Co by było gdyby odwołano koncert? No właśnie. Nie da się przewidzieć co zdarzy się w przyszłości ani jakie będzie niosło konsekwencje to, co się wydarzy.

Książka opisuje historię dwóch rodzin dotkniętych tragedią. Dwóch, ponieważ zdarzenie, do którego doszło na Reservation Road mocno zraniło nie tylko rodziców i siostrę chłopca ale również Dwight'a Arno i jego syna Sama.

O tym, na jak wielką próbę wystawia bohaterów tej historii Ethan'a, Grace i Dwight'a, a także małą Emmę, i o tym czy człowiek jest w stanie przebaczyć wielką krzywdę jakiej może doświadczyć - odpowiedź w książce.

Polecam także równie dobrą ekranizację tej powieści z Joaquinem Phoenix'em, Jennifer Connelly i Markiem Ruffallo.
 
 
Data przeczytania: 16-12-2011 (od: 4-12-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

poniedziałek, 5 grudnia 2011

Zielona mila

Nazywał się John Coffey "tak jak napój, tylko inaczej się pisze"... Trafił do więzienia stanowego Cold Mountain w USA w 1932 roku za okrutne morderstwo i sporo tam namieszał.

Stephen King w tej powieści serwuje czytelnikowi sporą dawkę emocji. Od gniewu począwszy, przez rozdrażnienie i podziw aż do wzruszenia i refleksji. Bohaterowie nakreśleni przez autora wzbudzają współczucie, żal i smutek. Są jednak i tacy, których sami z chęcią posłalibyśmy do wszystkich diabłów. Na pierwszy rzut oka wszystko jest jasne: zwyczajne więzienie, "klawisze", mordercy i gwałciciele skazani za swoje czyny na karę śmierci. Jednak z każdą następną stroną widzimy, że sporo się zmienia. Pozorne dobro staje się złem, a zło dobrem.

W książce tej narratorem jest jeden ze strażników ("główny klawisz") Paul Edgecombe. Przebywający w domu spokojnej starości Paul, opowiada nam historie, jakie zdarzyły się w więzieniu w Cold Mountain w roku 1932. Opisuje sytuacje niekiedy pełne agresji, niekiedy też zabawne. Choć tych drugich nie było zbyt wiele. Paul'a przepełnia raczej gorycz i smutek, kiedy wraca wspomnieniami do 1932 roku...

Jednak by nie zdradzać szczegółów odwołuję do lektury "Zielonej Mili". Sprawdźcie sami jak wyglądały wydarzenia w 1932 roku w Cold Mountain. Zobaczcie czy z którymś z bohaterów sami moglibyście się zaprzyjaźnić? Czy byłby to jeden ze strażników, czy z więźniów? A może jedni i drudzy? Kto zasługuje na potępienie? I czy można wzruszyć się czytając o Dzwoneczku? Na te i inne pytania odpowiedź w książce, którą gorąco polecam.
 
 
Data przeczytania: 4-12-2011 (od: 13-11-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

7/10          4/5                         7/10                         3,5/5

 

granice.pl

5/6

poniedziałek, 14 listopada 2011

Klejnot Medyny

Aisza - kobieta walcząca. Kobieta wychowywana w kraju, gdzie los kobiet jest przesądzony od najmłodszych lat. W kraju, w którym rodzi się islam. Aisza kocha mężczyznę. Swojego męża, który pojął ją za żonę, kiedy miała 9 lat. Zauroczona jest także przyjacielem z dzieciństwa - Safuanem, co nieraz będzie stwarzało problem.
"Klejnot Medyny" to opowieść o sile kobiety, która musiała walczyć o pozycję w haremie, o uznanie męża i odnaleźć się w czasach rodzącego się islamu.
Książka dobra, ale ma swoje ciekawsze i nudniejsze strony. Do tych nudniejszych zaliczyłabym opisy rozgrywek politycznych (na szczęście nie jest to strona dominująca w tej opowieści).
 
 
Data przeczytania: 13-11-2011 (od: 29-10-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          2,5/5                      6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

czwartek, 10 listopada 2011

Wszystko co mężczyźni wiedzą o kobietach

Niezwykła książka. Ma wiele plusów: przede wszystkim:
  • czyta się ją niezwykle szybko i przyjemnie,
  • zawiera wiele cennych rad i uwag na temat kobiet (co może być bardzo przydatne dla każdego mężczyzny),
  • jest napisana przystępnym językiem,
  • każdy mężczyzna z pewnością wyciągnie z niej daleko idące wnioski.

Wiele można o niej powiedzieć (w końcu zawiera tak sporą dawkę życiowych prawd), ale przede wszystkim ogromną zaletą tej książeczki jest fakt, iż "taka mała rzecz, a cieszy".
 
 
Data przeczytania: 9-11-2011 (od: 9-11-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

poniedziałek, 24 października 2011

Pachnidło

Bardzo "aromatyczna" książka. Dlaczego aromatyczna? Od pierwszych stron, niemal do końca czytelnik ma do czynienia z zapachem. To jedna z wielu rzeczy, które mi się podobały kiedy czytałam "Pachnidło": czyli to, że podczas czytania opisy miasta - Paryża - ulic, ludzi, przedmiotów, straganów itp. mogłam "poczuć czytając".
W tym wszystkim historia człowieka - mordercy - którego pragnieniem przez całe życie było to aby... być kochanym. Do czego zaprowadzi młodzieńca jego niezwykły talent (tak doceniany i tak podziwiany przez Grimala czy też Baldiniego)?

Książka odbiega od filmu. Jest jednak wciągająca, a to, że jest inna niż film jest tylko jej zaletą.
 
 
Data przeczytania: 23-10-2011 (od: ??-??-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

wtorek, 4 października 2011

Smak miodu

Niektóre zdania irytują, szczególnie te, gdzie powtarzane są po kilka razy te same słowa (m.in. fragment, w którym około 7 razy ciurkiem po każdym zdaniu występuje "powiedział" - miałam wrażenie, jakbym czytała telegram z "stop" po każdym zdaniu). Zabieg męczący czytelnika.

Do tego: myślałam, że tematu seksu nie da się opowiedzieć nieciekawie. Po przeczytaniu "Smaku miodu" stwierdzam: owszem, da się.
Cieszę się, że nie mam jej na własność. Rada dla tych którzy chcą przeczytać: jeśli bardzo chcecie to owszem (ale lepiej pożyczyć w bibliotece), jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości i się wahacie - odradzam.
 
 
Data przeczytania: 3-10-2011 (od: 24-09-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

1/10          1/5                         1/10                         0,5/5

 

granice.pl

1/6

niedziela, 2 października 2011

Samotny mężczyzna

Portret psychologiczny zagubionego mężczyzny - wzorowego obywatela, wykładowcy Uniwersytetu. George (bo o nim mowa) to homoseksualista, który po śmierci swojego przyjaciela/kochanka pogrąża się w coraz większej depresji. Staje się człowiekiem dręczonym przez apatię i samotność. W dodatku czego nie dotknie i na co nie popatrzy - wszystko przypomina mu utraconą miłość.

Książka, po której już od początku nie spodziewałam się wprawdzie "wielkich cudów", a okazała się być nie najgorsza. Mimo tego pozostawiła delikatny niedosyt. W kilku miejscach nużyła.
 
 
Data przeczytania: 1-10-2011 (od: ??-??-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

5/10          2/5                         5/10                         2,5/5

 

granice.pl

3/6

czwartek, 22 września 2011

Kwiat pustyni. Z namiotu nomadów do Nowego Jorku

CYKL: "WARIS DIRIE" (TOM 1)

 

Historię Waris Dirie - czarnoskórej modelki z Somalii - pochłonęłam w trzy dni. W zasadzie od początku wiedziałam, że ta książka mnie zaciekawi, ale nie przypuszczałam, że wciągnę się w lekturę "Kwiatu pustyni" w tak dużym stopniu, żeby niemal nie móc się od niej oderwać.


O tej książce napisano już chyba wszystko, co można by o niej powiedzieć. Od siebie dodam, że z dużym zaciekawieniem prześledziłam dzieciństwo małej Waris, kiedy to wychowywała się w Somalii, a jednym z głównych jej zajęć w ciągu dnia był wypas kóz, gdzie wraz z rodziną i resztą somalijskiej społeczności martwili się o zapasy wody. Następnie z zainteresowaniem czytałam o jej dorosłym życiu po ucieczce z rodzinnego kraju i o karierze modelki.

Książka ta intryguje, niekiedy wzrusza, a niekiedy też rozśmiesza (ale jest to trochę taki "śmiech przez łzy").

Historia Waris Dirie urzekła mnie, oceniam ten tytuł jako rewelacyjny, a tym samym dołączam do grona fanów autorki.
 
 
Data przeczytania: 21-09-2011 (od: 19-09-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

8/10          5/5                         8/10                         4/5

 

granice.pl

5/6

wtorek, 20 września 2011

Kolekcjoner dzieci

Niemcy, lata 80-te. Po okolicy grasuje morderca-zboczeniec polujący na chłopców w wieku 10-13 lat. Oprawca najpierw upatruje sobie ofiarę, obserwuje ją, po czym uprowadza. Jest bezwzględny. Seryjny morderca atakuje regularnie co trzy lata. W pewnym momencie te regularne przypadki ustają. Ślad mordercy urywa się. Przestał zabijać z jakiegoś powodu. Zmarł? Wyjechał? Znudziło mu się? A może w końcu został złapany za inne przewinienia?


Włochy, lata 90-te. W tajemniczy sposób znikają dzieci. Nikt nie wie co się z nimi dzieje. Ich ciała nigdy nie zostają odnalezione. Poznajemy Annę i Haralda - niemieckie małżeństwo, które w 1994 roku straciło syna Felixa. Byli na wakacjach w Toskanii. Ciała dziecka nie odnaleziono, rodzice zrezygnowani wrócili do Niemiec. Po dziesięciu latach Anna wraca do Toskanii z chęcią wyjaśnienia zagadkowego zniknięcia. Ma nadzieję, że jej syn odnajdzie się...
Pojawia się Kai - agent nieruchomości, Enrico - człowiek, który wybudował w okolicy kilka domów, a także kilka innych osób m.in. Eleonore i Allora.
Anne kupuje dom w Toskanii z zamiarem by osiąść tu na stałe i dalej poszukiwać jakichkolwiek wieści o swoim dziecku. I właśnie wtedy orientuje się, że Felix nie jest jedynym zaginionym dzieckiem w okolicy...
Jak potoczą się losy bohaterów? Jaki związek mają morderstwa dokonywane w Niemczech i we Włoszech? Czy w ogóle mają jakiś związek ze sobą? Na te i inne pytania odpowiedź w książce.

W moim odczuciu książka ta może nie jest rewelacyjna, ale śmiało można ją nazwać dobrym thrillerem. Ma swoje plusy i minusy.

Do plusów zaliczyłabym na pewno realistyczne opisy tak sytuacji, jak i przemyśleń bohaterów (głównie mam na myśli to jak działała psychika mordercy gdy obserwował ofiarę, bądź ją porywał oraz psychikę dziecka, które początkowo nie wiedziało co się z nim stanie a po jakimś czasie orientowało się, że jest w pułapce - są to sytuacje z początku książki). Ogólnie początek książki jest ciekawy, później akcja nieco zwalnia, poznajemy sporo nowych bohaterów, by potem akcja przyspieszyła. Kolejnym plusem jest to, że mimo wszystko książka wciąga i trzyma w lekkim napięciu, a także sama konstrukcja fabuły, która sprawia, że podczas czytania ma się wrażenie jakby się oglądało film albo miniserial.
Minusem jak dla mnie (jako fanki kryminałów a'la Christie) jest fakt, że czytelnik dość szybko "namierza" mordercę. Drugim minusem jest według mnie przewidywalność książki. Szczególnie pod koniec. Dlatego wcześniej napisałam, że książka trzyma w lekkim napięciu.

Ogólnie warto sięgnąć po ten tytuł bo książka jest ciekawa i wciągająca. Mimo kilku mniej interesujących fragmentów warto było przeczytać ją do końca.
 
 
Data przeczytania: 19-09-2011 (od: 1-09-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

5/6

poniedziałek, 19 września 2011

I nie było już nikogo

W książce "I nie było już nikogo" Agatha Christie przekazuje nam intrygującą historię z dreszczykiem. Poznajemy paru bohaterów już w pierwszych rozdziałach. Każdy z nich jedzie w kierunku pewnej wyspy. Wszyscy jadą na tą samą wyspę, żadna z tych osób nie jest ze sobą powiązana i nic o sobie nie wiedzą. Łączy ich tylko miejsce pobytu.
Dlaczego tam jadą? Co tam odkryją? Tego zdradzić nie mogę, gdyż to trzeba przeczytać.

Autorka zbudowała w tym kryminale historię, w której z pozoru nic nie znaczące wydarzenie, jakim jest zwyczajna podróż do pewnego miejsca, zaczyna być początkiem kłopotów. Z czasem dostajemy pewien intrygujący i przerażający wierszyk i w tej atmosferze grozy zaczynają ginąć ludzie. Robi się coraz bardziej mrocznie, a przy tym nie można się oderwać od książki, bo czytelnik chce wiedzieć co się wydarzy dalej by w w końcu odkryć razem z Autorką tajemnicę Wyspy Żołnierzyków.

Jest to z pewnością jeden z lepszych kryminałów Agathy Christie w jej dorobku. Bardzo klimatyczny i wciągający. Warto się z nim zapoznać. Historia ta jest też znana pod tytułem "Dziesięciu Murzynków".
 

Data przeczytania: 19-09-2011 (od: 12-09-2011)
Data pierwszego re-readu: 21.02.2022 (od 16.02.2022)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

7/10          3,5/5                      7/10                         3,5/5

 

granice.pl

4/6

Rendez-vous ze śmiercią

CYKL: "HERCULES POIROT" (TOM 19)

Tym razem Agatha Christie przenosi czytelnika do Jerozolimy, gdzie poznajemy dość osobliwą rodzinę Boyntonów, której głową jest matka (dla jednych, natomiast dla innych macocha i teściowa). Nie jest ona lubianą przez otoczenie osobą. Wzbudza zainteresowanie ogółu swoim osobliwym zachowaniem wobec członków rodziny. Boyntonowie wyjeżdżają na wycieczkę. Dochodzi do morderstwa, podejrzany może być każdy... Kto jest winny? Rozwiązania zagadki podejmuje się nie kto inny jak sam Hercules Poirot. Aby dowiedzieć się jak dokonuje odkrycia mordercy i przyjrzeć się jego słynnym zdolnościom, należy przeczytać ten kryminał Agathy Christie.

Przyznam, że początek książki mnie nie zaciekawił. Pierwsze osiemdziesiąt stron nużyło mnie przedłużającymi się rozmowami bohaterów. Nic się tutaj nie działo. Akcja w ślimaczym tempie dobrnęła do momentu kulminacyjnego i tak naprawdę wówczas, wraz z pojawieniem się na scenie słynnego detektywa z wąsem, sprawiło że kryminał nabrał tempa. Teraz poszło już z górki. Fabuła zaintrygowała mnie. Z czasem też wcześniej czytane dialogi nabrały sensu.

Dłużący się początek mocno irytował. I, choć nic nie zapowiadało takiej oceny, ostatecznie uznaję ten kryminał za dobry. Każda inna ocena byłaby krzywdząca dla tego, skądinąd ciekawie skonstruowanego kryminału, gdzie Christie znów na końcu przechytrzyła czytelnika.
 

Data przeczytania19-09-2011 (od: 12-09-2011)
Data pierwszego re-readu4.04.2022 (od 24.03.2022)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

czwartek, 15 września 2011

Wyspa z marzeń

Oni się znali wcześniej, ale się rozstali. Po latach znów się spotkali ona nie chciała, on się obrażał, ale nie poprzestał walki o swoje. W końcu ona znowu poczuła bicie serca...
Przewidywalna jak wszystkie tego typu historie. Oklepana. Pierwsza połowa nudna. Później trochę lepiej, a zakończenie jak zwykle, czyli bez zaskoczeń.
 
 
 
 
Data przeczytania: 14-09-2011 (od: 1-08-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

3/10          1/5                         3/10                         1,5/5

 

granice.pl

2/6

sobota, 3 września 2011

Spotkanie w Bagdadzie

Pierwszy kryminał ulubionej autorki, który nie przypadł mi do gustu i to już od pierwszych stron. Akcja powoli się rozkręca (przyspiesza około połowy książki). Początkowo ciężko mi było zorientować się kto jest kim. Niektóre dialogi bezsensu i o niczym, niewiele wnoszące do historii. Książka stała się dla mnie ciekawsza jedynie pod koniec. Jednak jej większa część nudziła. W dodatku główna bohaterka nie wzbudziła mojej sympatii. Tego tytułu raczej nie polecam. Christie ma o wiele lepsze tytuły w swoim dorobku. Ten można sobie śmiało odpuścić, albo zostawić jako ciekawostkę na sam koniec.
 
 
Data przeczytania: 2-09-2011 (od: 1-08-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

2/10          1/5                         2/10                         1/5

 

granice.pl

1/6

poniedziałek, 29 sierpnia 2011

Żona mormona

Autobiograficzna opowieść mormońskiej żony (drugiej z dziesięciu). Matki trzynaściorga dzieci. Autorka opowiada swoje przeżycia począwszy od najmłodszych lat (m.in opowiada o swojej matce i ojcu oraz o tym jak uczyła się zasad wiary), poprzez późniejsze zmagania. Doświadczała trudnych życiowych wyborów. Zmagała się z życiem u boku męża, który nie poświęca jej wiele uwagi. Opisuje trudności bycia "tą drugą" z kolei, trudności z akceptacją wielu decyzji.

Autorka opowiadając o swoim życiu, szczegółowo przedstawia uczucia i przemyślenia, ukazuje czytelnikowi swoje zmagania z wewnętrznym rozdarciem pomiędzy własną wiarą, a rzeczywistym życiem.
Obok tego przytacza konkretne zasady wiary mormońskiej. Dzięki temu czytelnik (w szczególności gdy jest niezaznajomiony z tematem) - może przybliżyć sobie pewne aspekty, którymi rodziny mormońskie kierują się w życiu i poznać te obyczaje.

Książka warta przeczytania. Na pewno zainteresuje tych, którzy do tej pory niewiele wiedzieli na temat mormonów. Czyta się ją (a właściwie pochłania) z dużym zainteresowaniem, a podczas czytania ciśnie się zdanie: jak w cywilizowanym świecie ludzie z mogą tak żyć?
 
 
Data przeczytania: 28-08-2011 (od: ??-??-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

7/10          4/5                         7/10                         3,5/5

 

granice.pl

5/6

piątek, 26 sierpnia 2011

Coś niebieskiego

CYKL: "COŚ POŻYCZONEGO" (TOM 2)

 

Po przeczytaniu "Coś pożyczonego" zachęcona tą historią i chęcią poznania dalszych losów bohaterów, sięgnęłam po drugą część. Także i tym razem nie zawiodłam się. Choć pierwsza część jest nieco lepsza, to jednak drugą można spokojnie nazwać dobrą książką podsumowań i nowych rozwiązań. Akcja ciekawsza szczególnie im bliżej końca.
W "Coś niebieskiego" czytamy tę historię z punktu widzenia Darcy - tej zdradzonej, oszukanej. Poznajemy jej zdanie i uczucia jakie przeżywa. W drugiej części bohaterka na kimś się zawiedzie, ponownie ktoś ją zrani, ktoś jej coś uświadomi.
Nie chcąc zdradzać za dużo z treści książki odwołuję do zapoznania się z dalszymi losami bohaterów. Czy odnajdą szczęście? Jak potoczy się ich życie i czy znajdą miłość? Na te i inne pytania odpowie druga część "Coś niebieskiego".
 
 
Data przeczytania: 26-08-2011 (od: 14-08-2011)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3,5/5                      6/10                         3/5

 

granice.pl

4/6

"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Popularne posty