CYKL: "DZIECI KATASTROFY" (TOM 1)
Historia dwóch żołnierzy Alberta i Edouarda. Obaj mężczyźni ucierpieli podczas wojny. Po jej zakończeniu próbują zmierzyć się z demonami przeszłości. Albert jest rozchwianym emocjonalnie młodym mężczyzną. Odczuwa lęki, nie potrafi na nowo odnaleźć się w świecie. Z kolei Edouard jest wrakiem człowieka zarówno na polu fizycznym jak i psychicznym. Jedynym jego zajęciem jest kontemplowanie świata przez okno mieszkania i powolna egzystencja "od jednej dawki morfiny do kolejnej" . Oprócz nich mamy też ojca i siostrę Edouard'a, wyjątkowo cynicznego porucznika Pradelle'a i szereg postaci drugo- i trzecioplanowych.
"Do zobaczenia w zaświatach" to trzecia z kolei powieść Lemaitre'a z jaką przyszło mi się zmierzyć. Przyznam, że początkowo miałam obawy co do tej książki. Do tej pory znałam autora z thrillerów, powieści kryminalnych z lekką nutką sensacji. Tutaj mamy zupełnie inną tematykę. Sądziłam, że książka może nie przypaść mi do gustu. Jednak okazało się, że moje obawy były bezpodstawne. Lemaitre ma styl pisania, który fascynuje. W książce nakreślił dopracowane w każdym szczególe portrety psychologiczne postaci. Dzięki tym opisom zachowań ludzkich, ich myśli oraz przeżyć (także jeśli chodzi o te silne pod względem emocjonalnym) czytelnik ma czasami wrażenie jakby patrzył oczami bohatera i czuł to, co on odczuwa. Tak samo było w "Ślubnej sukni" i "Alex", i tak samo jest w przypadku tej książki.
"Do zobaczenia w zaświatach" porusza tematykę nie tyle wojny, co wszystkiego tego, co jej dotyczy. Ta złożoność wątków przejawia się zatem w doskonale skonstruowanych postaciach, ich psychice i życiu jakie prowadzą po zakończeniu wojny. Oprócz tego poznajemy mechanizmy działania konfliktów oraz możemy zadać sobie pytanie: dla kogo wojna się opłaca? Kto najbardziej na niej zyskuje, a kto na niej traci? Jak wygląda życie rodzin ofiar? A jak wygląda życie tych, którzy przeżyli? Zwłaszcza jeśli chodzi o ich psychikę...?
Akcja powieści dzieje się w ciągu trzech lat od zakończenia wojny. Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza opisuje wydarzenia z listopada 1918 roku. Tu mamy dokładny zapis losów Alberta i Edouarda na froncie i tuż po zakończeniu wojny. Druga część opisuje wydarzenia z listopada 1919 roku. To właśnie w tej części widzimy zmagania z głównych bohaterów z przeszłością. Trzecia część to wydarzenia z marca 1920 roku, który obfituje w dalszy ciąg przeżyć bohaterów oraz pewien chytry plan...
Sądząc po samym grzbiecie tej niemal 550 stronicowej powieści, można się lekko przestraszyć, gdyż książka wygląda na grubszą. Jednak nie należy się tym zrażać. Po pierwsze dlatego, że to stosunkowo gruby papier stwarza pozory tomiszcza. Po drugie - książka wciąga tak bardzo, że niekiedy nie sposób się od niej oderwać.
"Do zobaczenia w zaświatach" to książka, w której niemal każdy z bohaterów chce coś ugrać dla siebie dzięki wojnie. Wyraziste postaci o złożonych cechach osobowości, ciekawa fabuła oraz zakrojona na szeroką skalę intryga to mocne punkty tej powieści.
Niewątpliwie Lemaitre stworzył bardzo dobrą, wielowątkową książkę. Jednak efekt troszkę popsuło zakończenie. Pozostało lekkie uczucie niedosytu. Mimo to uważam, że warto zapoznać się z tym tytułem.
Data przeczytania: 21-01-2015 (od: 25-12-2014)
Most Galata w Turcji jest nie tylko jednym z najbardziej znanych w tym państwie miejsc, ale ma też znaczenie symboliczne. Łączy egzotykę Turcji ze współczesnym zachodnim światem, tradycję i nowoczesność, ludzi biednych i bogatych, muzułmanów i ateistów.Galerie handlowe, rybołówstwo, kawiarnie, mali sprzedawcy, mnóstwo turystów - ale też złodzieje, bieda i ubóstwo - to wszystko, czym "żyje" most Galata.Autor w tym reportażu rozmawia z mieszkańcami: tragarzem, parą emerytów, handlarzem wkładkami do butów, chłopcem sprzedającym papierosy, młodą dziewczyną zajmującą się rozprowadzaniem losów, handlarzem książkami. Te rozmowy ukazują czytelnikowi codzienność mieszkańców Stambułu, ich troski i marzenia."Most" liczy sobie sześć rozdziałów, które są dość długie (poza ostatnim: najkrótszym). Pierwszy rozdział był interesujący i jeszcze bardziej "wzmożył mój apetyt" na ten reportaż. Niestety wraz z drugim rozdziałem wkradło się znużenie, co znacznie spowolniło czytanie. Dopiero około strony 50tej [III rozdział] książka zaciekawiła mnie bardziej. Spora w tym zasługa opisów dotyczących historii pierwszych Ormian (sięgającej XIV-XV wieku), historycznych wydarzeń w XV-XVII wiecznej Turcji oraz historii samego mostu i jego licznych przeróbek na przestrzeni kilkudziesięciu lat.Książkę czytałam z zainteresowaniem głównie od jej drugiej połowy. Niektóre fragmenty nie wzbudzały zainteresowania i za to nieco obniżam ogólną ocenę. Mimo to sądzę, że warto zapoznać się z tym reportażem. Data przeczytania: 18-01-2015 (od: 20-12-2014)
Krótka książka (będąca dodatkiem do filmu dokumentalnego "The Glory Years", ukazującego najlepsze lata kariery Prince'a), jest niezła dzięki fotografiom oraz informacjom, których w filmie nie ujęto - jak chociażby w ogóle nie wspomniany konflikt Prince'a z wytwórnią płytową, zmianę scenicznego imienia oraz płyty powstałe po roku dwutysięcznym.
Materiał filmowy ukazał mi kilka interesujących rzeczy, których do tej pory nie znałam. Niektóre z nich okazały się dla mnie sporym zaskoczeniem.
Nie ma tu wypowiedzi samego Prince'a (dokument nie został autoryzowany przez niego). Za to znajdują się wypowiedzi ludzi, którzy współpracowali z nim w najlepszych latach jego twórczości. Dzięki tym wypowiedziom możemy przejść całą artystyczna drogę Prince'a - począwszy od jego debiutanckiej płyty, poprzez przełomową ścieżkę dźwiękową do filmu "Purpurowy deszcz" ("Purple Rain"), skończywszy na płytach "Lovesexy" i "Batman".
Fajnym elementem płyty są dodatki: anegdoty o samym muzyku, a także quiz dotyczący jego osoby.
Plusem filmu jest omówienie każdego ważniejszego utworu Prince'a wraz z towarzyszącym teledyskiem, bądź fragmentem koncertu.
Książkę oceniam jako niezłą. Plusem jest dobry papier, dobrej jakości barwne fotografie i sporo tekstu (jak na 20 stron).
Film dokumentalny oceniam jako dobry. Pozwolił mi powrócić do jednego z moich ulubionych okresów muzycznych - lat 80-tych, nie tylko dzięki osobie Prince'a, ale też z racji przytoczonych tu innych artystów, z którymi Prince współpracował.
Data przeczytania: 11-018-2015 (od: 11-01-2015)
Ocena
LC nakanapie.pl booklikes.com
6/10 6/10 3/5
Sądząc po okładce, tytule i opisie książka ta jest zwyczajną bajeczką dla dzieci (i też dla tej kategorii wiekowej jest przeznaczona). Jednak z punktu widzenia wartości jakie przekazuje zaliczyłabym ją bardziej jako książkę dla nastoletniej młodzieży.
Okazuje się, że nie jest to taka zwykła bajeczka (jak można - na pierwszy rzut oka - stwierdzić choćby bo niektórych zabawnych rysunkach na okładce i wewnątrz. Swoją drogą rysunki mają swój urok, i zasługują na plus (nie przeszkadza mi też fakt, iż niektóre są narysowane trochę niestaranną kreską).
Jakie są więc te wartości, które niesie ze sobą książka koreańskiej pisarki Kim Hwan-young'a? Otóż poruszono tutaj wiele tematów, między innymi odrzucenie i braku akceptacji przez środowisko, poczucie wyalienowania i niedopasowania do grupy, samotność, cierpienie, głód ale też zemsta.
Mamy tu tematy egzystencjalne: przemijanie, śmierć. Autorka poprzez swoją książkę mówi nam też: czym jest nadzieja, miłość oraz odwaga i poświęcenie dla drugiej osoby.
Książka ta zawiera sporo symboli, które skłaniają czytelnika do refleksji. Czyta się ją szybko, co dodatkowo ułatwia duża czcionka. Natomiast wspomniane wcześniej barwne rysunki cieszą oko.
Oceniam jako dobrą i ze swojej strony polecam. Nie tylko dzieciom, bo dorośli też znajdą w niej coś dla siebie.
Data przeczytania: 1-01-2015 (od: 26-12-2014)
"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)
Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.
Popularne posty
-
🍒 Czerwiec stoi u mnie poradnikiem. Przeważającą liczbę przeczytanych w tym miesiącu książek stanowi właśnie ten gatunek. Miesiąc rozpoczął...
-
W książce "Być Britney. Blaski i cienie życia ikony pop" czytelnik może przyjrzeć się karierze Britney od początków, czyli już od...
-
❄ Luty zaczął się od ukończenia pierwszej książki z sześciu, które wybrałam sobie jako roczny TBR książek długo czekających na przeczytanie...
-
🌱 Wraz z początkiem miesiąca liczyłam na delikatne odpuszczenie spraw bieżących, w nadziei na poświęcenie większej ilości czasu książko...
-
🌱 Wiosny wraz z początkiem miesiąca było mało, gdyż kwiecień, jak to w przysłowiu: "wciąż przeplata, trochę zimy, trochę lata" ...
