piątek, 2 stycznia 2015

O kurze, która opuściła podwórze

Sądząc po okładce, tytule i opisie książka ta jest zwyczajną bajeczką dla dzieci (i też dla tej kategorii wiekowej jest przeznaczona). Jednak z punktu widzenia wartości jakie przekazuje zaliczyłabym ją bardziej jako książkę dla nastoletniej młodzieży.


Okazuje się, że nie jest to taka zwykła bajeczka (jak można - na pierwszy rzut oka - stwierdzić choćby bo niektórych zabawnych rysunkach na okładce i wewnątrz. Swoją drogą rysunki mają swój urok, i zasługują na plus (nie przeszkadza mi też fakt, iż niektóre są narysowane trochę niestaranną kreską).

Jakie są więc te wartości, które niesie ze sobą książka koreańskiej pisarki Kim Hwan-young'a? Otóż poruszono tutaj wiele tematów, między innymi odrzucenie i braku akceptacji przez środowisko, poczucie wyalienowania i niedopasowania do grupy, samotność, cierpienie, głód ale też zemsta.
Mamy tu tematy egzystencjalne: przemijanie, śmierć. Autorka poprzez swoją książkę mówi nam też: czym jest nadzieja, miłość oraz odwaga i poświęcenie dla drugiej osoby.

Książka ta zawiera sporo symboli, które skłaniają czytelnika do refleksji. Czyta się ją szybko, co dodatkowo ułatwia duża czcionka. Natomiast wspomniane wcześniej barwne rysunki cieszą oko.
Oceniam jako dobrą i ze swojej strony polecam. Nie tylko dzieciom, bo dorośli też znajdą w niej coś dla siebie.
 
Data przeczytania: 1-01-2015 (od: 26-12-2014)

Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Popularne posty