środa, 19 lutego 2020

Vogue Polska, nr 23/styczeń 2020

W styczniowym numerze "Vogue Polska" najbardziej zainteresowały mnie:

- "Strój galowy" (str. 40-43) - Małgorzata Bela opowiada historie, które przydarzyły jej się na czerwonych dywanach.
- "Więcej i więcej" (str.72-85) - warta uwagi sesja zdjęciowa Agnieszki Kuleszy i Łukasza Pika.
- "Byłaś moją witaminą D3" (str. 130) - Maria Fredro-Boniecka przedstawia książkę Magdy Umer o Zuzannie Łapickiej, wspominając przy tym jej osobę.
- "Omotana" (str.156-169) - ładna sesja zdjęciowa ze stylizacjami Karoliny Gruszeckiej i zdjęciami Sonii Szóstak.
- "Jude Law. Aktor, który został papieżem" (str. 210-213) - ciekawy tekst Artura Zaborskiego, którego bohaterem jest aktor Jude Law.
- "Piękno nie pojawia się wtedy, kiedy je sobie namalujesz" (str. 214-219) - tekst Hanny Rydlewskiej o youtuberce Red Lipstick Monster.

Dwudziesty trzeci numer "Vogue", który otwiera nowy 2020 rok uznaję za mocno przeciętny. Niezbyt interesujące sesje, mało ciekawe artykuły - pod tym względem magazyn najbardziej rozkręca się pod koniec, a i to bez szału.
 

Data przeczytania: 18-02-2020 (od: 27-12-2019)


Ocena:

LC            nakanapie.pl            booklikes.com

4/10          4/10                          2,5/5

sobota, 15 lutego 2020

Czarne lustro. Po drugiej stronie

"Czarne lustro. Po drugiej stronie"
dla tych, którzy jeszcze nie znają poszczególnych filmów spokojnie może być przewodnikiem po każdym z odcinków serialu, natomiast dla fanów "Black Mirror" przyjemną dla oka "powtórką z rozgrywki". Czymś w stylu: "przeżyjmy to jeszcze raz".


Tym, co rzuca się w oczy już na początku obcowania z tą książką, jest fakt, iż to naprawdę ładnie wydana rzecz. Kompletnie czarna, solidnie wykonana, twarda oprawa z białym - fanom serialu dobrze znanym - napisem, gdzieniegdzie połyskująca, w innych miejscach matowa i z motywem rozbitego szkła okładka robi wrażenie.

Książkę rozpoczyna wstęp zapisany białymi napisami na czarnych stronach autorstwa głównych producentów serialu. Przed każdym następnym rozpoczęciem omawiania nowego sezonu mamy podobny wstęp. Czerń stron dobrze współgra z całością, dodatkowo dodając jej klimatu.

Mamy cztery sezony serialu, więc książka dzieli się na cztery sekcje, każda z nich jest podzielona na rozdziały zatytułowane tak jak odcinki przypisane do poszczególnych sezonów. Każdy odcinek jest podany czytelnikowi w formie zapisu luźnej rozmowy osób odpowiedzialnych za stworzenie danego odcinka. Dla ułatwienia postarano się o przedstawienie listy osób zaraz przy tytule rozdziału. Forma przekazu jest na plus, gdyż nie jest to typowy wywiad, a bardziej dialog. Dzięki temu czytelnik odnosi niekiedy wrażenie, jakby to on siedział obok rozmówców i przysłuchiwał się z boku temu, o czym rozmawiają. Atmosferę "swojskości" potęguje język, który gdzieniegdzie został wprowadzony - mające niewiele wspólnego z piękną literacką mową wulgaryzmy mogą niektórych odstraszyć. Zwłaszcza, iż twórcy niejednokrotnie nie przebierają w słowach...

Atutem książki są także liczne fotografie. które w większości przedstawiają kadry z poszczególnych odcinków.
Minusy: w tekście wkradło się parę literówek, ale fakt ten nie wpływa na moją ocenę ogólną.

Książkę polecam głównie fanom serialu. Wyjaśnia ona sporo aspektów, zdradza kulisy powstawania odcinków. Warto zapoznać się z komentarzem producentów oraz ciekawymi anegdotami z planu.

 

Data przeczytania: 15.02.2020 (od: 12.01.2020)


Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

6/10          3/5                         6/10                         3/5

"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Popularne posty