piątek, 18 października 2019

Pismo. Magazyn opinii, nr 8/sierpień 2018

W sierpniowym numerze najbardziej zainteresowały mnie:

- "Słoń na barkach" (str. 18-28) - reportaż Agnieszki Wójcińskiej o tym jak w Polsce wygląda leczenie bólu przewlekłego.
- "Odkupienie" (str. 27) - fajne drobne opowiadanko Marcina Jamiołkowskiego.
- "czynny żal" (str. 48) - wiersz Wojciecha Brzoski.
- "Jak kończy się Oświecenie" (str. 50-53) - tekst o sztucznej inteligencji, którego autorem jest Henry A. Kissinger.
- "Muzeum" (str. 64-67) - komiks Tomasza Kontnego i Leszka Wicherka.
- "Zdarzenie na drodze do Toledo" (str. 90-95) - opowiadanie Wojciecha Engelkinga o pewnym zdarzeniu, które przeżyła Zuzia podczas podróży do Toledo.

Sierpniowy numer "Pisma (...)" niestety nie rozkłada na łopatki. Jest mocno średni pod względem artykułów. Za to urzeka genialną okładką, tylko że okładka to nie wszystko. Cóż z tego, że jest cudowna? Cóż z tego, że to pierwsza tak ładna okładka jaką miało "Pismo (...)" w 2018 roku, skoro część artykułów nie zainteresowała mnie na tyle, by uznać ten numer za dobry? Natomiast inna ich część jeśli już była lepsza to nie na tyle, aby wymienić je w tych, które najbardziej zaintrygowały (przykład: "Uśmiech Syzyfa" - artykuł o twórczości i książkach Alberta Camusa, który w połowie zaczął mnie nużyć).

Sprawdza się więc powiedzenie: "Nie oceniaj książki po okładce". Tym razem choć liczyłam, że numer będzie tak świetny, jak świetna jest okładka, tak niestety uznaję go za mocno przeciętny.
 

Data przeczytania: 18-10-2019 (od: 26-03-2019)


Ocena 

LC            Goodreads            nakanapie.pl            booklikes.com

4/10          2/5                         4/10                         2/5

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)

Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

Popularne posty