Coraz mniej milczenia. O dramatach dzieciństwa bez tabu
Jak sam podtytuł podpowiada - w książce czytelnik znajdzie opisy dramatów z dzieciństwa. Są w niej cztery opowiadania czterech różnych osób, które łączy fakt, iż nie mieli oni szczęśliwego dzieciństwa. Zawiedli się na swoich opiekunach, rodzicach, ludziach, którzy powinni ich kochać z całych sił a tymczasem...
Po każdym opowiadaniu czytelnik może przeczytać wywiad autorki z osobą, która po latach opisuje swoje dzieciństwo, każda z nich spogląda na nie z punktu widzenia osoby już dorosłej.
Książkę oceniam jako dobrą. Warto po nią sięgnąć.
Data przeczytania: 17-04-2011 (od: ??-??-2011)
"Zbyt głośna samotnosć" (Bohumil Hrabal)
Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.
Popularne posty
-
🍒 Czerwiec stoi u mnie poradnikiem. Przeważającą liczbę przeczytanych w tym miesiącu książek stanowi właśnie ten gatunek. Miesiąc rozpoczął...
-
W książce "Być Britney. Blaski i cienie życia ikony pop" czytelnik może przyjrzeć się karierze Britney od początków, czyli już od...
-
❄ Luty zaczął się od ukończenia pierwszej książki z sześciu, które wybrałam sobie jako roczny TBR książek długo czekających na przeczytanie...
-
🌱 Wraz z początkiem miesiąca liczyłam na delikatne odpuszczenie spraw bieżących, w nadziei na poświęcenie większej ilości czasu książko...
-
🌱 Wiosny wraz z początkiem miesiąca było mało, gdyż kwiecień, jak to w przysłowiu: "wciąż przeplata, trochę zimy, trochę lata" ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz