A także jest świetną lekcją pokory dla ludzi medycyny.
"Oswoić los" to historia matki walczącej z chorobą syna. Oparta jest na faktach autentycznych. Autorka opisuje swoją walkę z chorobą dziecka, a także walkę z ochroną zdrowia w Londynie, która "jest głucha" na wołanie matczynej rozpaczy.
Ignorancja i brak zrozumienia ze strony angielskich lekarzy jest wręcz uderzająca (ale nie tylko, bo także brak pomocy i znieczulica ze strony przyjaciół, znajomych, sąsiadów). Książka ukazuje rzecz niebywale straszną - albowiem człowiek (lub jego rodzina), którego dosięga nieszczęście, w obliczu choroby jest pozostawiony sam sobie. Tutaj dotychczasowi przyjaciele, znajomi potrafią się odwrócić od wszelkich nieszczęść, powodując tym samym u rodziców Sebastiana poczucie wyobcowania i samotności.
Jak potoczą się losy małego Sebastiana oraz jego rodziny?
Czy lekarzom uda się zwalczyć chorobę? I czy rodzina w końcu zazna szczęścia? By się o tym dowiedzieć odwołuję do książki.
W moim odczuciu ta pozycja jest czymś pomiędzy dobrą a przeciętną. A to tylko dlatego, że pod koniec strasznie mi się dłużyło czytanie. Szczególnie jeśli chodzi o ostatnie 3 rozdziały. Ale to nie przeszkadza mi w stwierdzeniu, iż jest to ważna książka o wzruszającej historii małego chorego chłopca, a także o jego oddanej matce i jej poświęceniu w całą sprawę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz