Właśnie. Tematyką tej cienkiej książki jest erotyka, co zresztą sugeruje już sama okładka. Język, jakim posługuje się autorka jest mniej lub bardziej zmysłowy. Zależy kto się w danej chwili wypowiada.
Bohaterowie nakreśleni są w taki sposób, że już od samego początku można wręcz zobaczyć, że rzeźnik to facet silny, zdecydowany, lubieżny (plus za opisy z odkrawaniem mięsa i rzucaniem jego kawałkami).
Kobietę, zakochaną w niejakim Danielu, wręcz zazdrość zżera. Pracuje u rzeźnika na kasie. Pisze do Daniela listy gdzie opisuje ukochanemu swoje uczucia (i odczucia), czasem swój ból, złość...
Wszystko jest w porządku i mniej więcej tak to wygląda jak opisałam wyżej. Niestety tak jest tylko do połowy książki. Jest ona podzielona na dwie części, więc dokładnie, gdy czytelnik zbliża się do drugiej części, z każdą kolejna stroną zaczyna zadawać sobie pytanie: "O co chodzi?". Pod koniec książki jedyne pytania jakie się nasuwają brzmią: "O czym główna bohaterka mówi?" i "Co autorka chciała przekazać?". Z językiem w drugiej części też wcale nie jest lepiej...
Plusem jest fakt, że książkę szybko się czyta, co ułatwiają głównie: duża czcionka i krótkie rozdziały (nawet bardzo krótkie).
Gdyby była taka możliwość, że można by rozłożyć ocenę na części to dałabym za pierwszą część "dobra", a za drugą "bardzo słaba". Niestety muszę ocenić całość. I tutaj mam problem. Bo książka ogólnie nie jest zła.
W pewnym momencie (a na pewno w drugiej części tego opowiadanka), miałam skojarzenie z innym tytułem - ze "Smakiem miodu". Ze względu na styl pisania. Jeśli miałabym porównywać oba tytuły: "Rzeźnika" czyta się o wiele lepiej i szybciej. Jedak styl w jakim zostały napisane te dwie książki (innych autorek), jest bardzo podobny.
Końcówka książki nuży i chce się ją jak najszybciej skończyć, co akurat w jej przypadku nie jest trudne, bo całość wystarczy na jakieś dwie lub dwie i pół godziny czytania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz